Aktywny Cukrzyk

Dieta jest bardzo istotnym elementem terapii cukrzycy. Warunkuje ona utrzymanie właściwego stężenia glukozy i  tłuszczów (lipidów) we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego. Dobrze dobrana dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy, jak również redukuje ryzyko chorób naczyniowych. Właściwy model żywienia odgrywa także ważną rolę w prewencji i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy (mikroangiopatii, retinopatii i nefropatii cukrzycowej).

Zwróć uwagę na całkowitą kaloryczność diety, rozkład posiłków w ciągu dnia oraz podstawowe źródła energii, które są najwłaściwsze dla wyrównania metabolicznego cukrzycy.

Węglowodany – tak, ale jakie?

W przypadku cukrzycy rodzaj węglowodanów ma szczególne znaczenie. Należy znacznie ograniczyć, a  jeśli to możliwe – całkowicie wyeliminować węglowodany (cukry) proste. Zalicza się do nich ciasta, słodkie bułki, czekoladę, cukierki, a  także słodzone przetwory owocowe (dżemy, powidła, marmolady, konfitury) oraz miód.

Podstawą Twojego jadłospisu powinny być węglowodany złożone:

Tłuszcze:

Tłuszcze są grupą bardzo niejednorodną chemicznie i  różnią się znacznie właściwościami zdrowotnymi. Zdecydowanie ogranicz spożycie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, tzw. nasyconych kwasów tłuszczowych, gdyż zwiększają one stężenie cholesterolu całkowitego we krwi, a zwłaszcza jego frakcji miażdżycorodnej – LDL. Do tej grupy produktów zalicza się: pełnotłuste mleko, masło, śmietanę, słoninę, smalec, a także tłuste wędliny i sery (pełnotłuste sery żółte i sery pleśniowe). Unikaj także pasztetów, parówek, pasztetowej, salcesonu, baleronu, boczku, salami i kiełbas wiejskich. Niebezpieczne dla zdrowia są także kwasy tłuszczowe typu trans, obecne głównie w tłuszczach piekarniczych, posiłkach typu fast food i margarynach twardych.Osobną grupę stanowią jedno- i  wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Liczne badania przypisują im prozdrowotne właściwości. Zmniejszają one stężenie cholesterolu całkowitego oraz LDL. Szczególne znaczenie przypisuje się wielonienasyconym kwasom tłuszczowym n-3, znajdującym się w rybach, oraz n-6, obecnym głównie w olejach roślinnych. Największe ilości wielonienasyconych kwasów n-3 znajdują się w  rybach morskich. Należy tu wymienić łososia, tuńczyka, sardynki, śledzie i makrelę. Kwasy te mają korzystny wpływ nie tylko na układ sercowo-naczyniowy. Liczne badania wskazują, że wpływają także na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, zwłaszcza mózgu i narządu wzroku, a także wzmacniają układ odpornościowy.Aby wykorzystać te wszystkie właściwości, spożywaj ryby przynajmniej 2 razy w tygodniu. Źródłem wielonienasyconych kwasów n-6 są: olej kukurydziany, słonecznikowy, sojowy, orzechy włoskie oraz pestki dyni.Aby te wszystkie właściwości wykorzystać, spożywaj ryby przynajmniej 2 razy w tygodniu. Źródłem wielonienasyconych kwasów n-6 są: olej kukurydziany, słonecznikowy, sojowy, orzechy włoskie oraz pestki dyni.

Białko:

Dobrym źródłem białka w Twojej diecie będą chude gatunki mięsa i wędliny oraz chude przetwory nabiałowe. Na obiad przygotuj porcję kurczaka, indyka lub ryby. Raz na jakiś czas dozwolone jest także chude mięso wołowe i cielęcina. Do drugiego śniadania warto włączyć jogurt, kefir bądź maślankę, ale najlepiej naturalne. Produkty owocowe, aby wydobyć ich smak i aromat, są słodzone dużą ilością cukru bądź innych substancji słodzących.Bogate w białko roślinne są także nasiona roślin strączkowych, niestety trochę zapomniane w naszej kuchni. Staraj się jadać groch, soczewicę, soję przynajmniej raz w tygodniu. Poza dużą ilością białka, to także cenne źródło witamin (z grupy B) i składników mineralnych (wapń, fosfor, żelazo).

Jak przygotowywać posiłki?

Najlepszą metodą obróbki kulinarnej w  twoim przypadku jest: gotowanie, duszenie, grillowanie, pieczenie bez dodatku tłuszczu, przygotowywanie w  folii, pieczenie w piekarniku oraz stosowanie naczyń niewymagających użycia tłuszczu.Staraj się ograniczać tłuszcz: śmietanę zastąp jogurtem naturalnym, wybieraj chude gatunki mięs, wędlin i serów.Jeśli przygotowujesz warzywa, staraj się ich nie rozgotowywać. Wysoka temperatura i przedłużający się czas obróbki kulinarnej podnoszą wartość indeksu glikemicznego potrawy. Owoce należy spożywać w ograniczonych ilościach (do 300 g dziennie) i jak najmniej dojrzałe. Im bardziej owoc jest dojrzały, tym wyższy ma indeks glikemiczny.

Zapamiętaj!

1. Dieta cukrzycowa to nic innego jak zdrowy sposób odżywiania, który powinni stosować zarówno chorzy, jak i zdrowi. Jedz posiłki regularnie o stałych porach – czyli mało, a często, unikniesz w ten sposób ryzyka niedocukrzenia (w zależności od zaleceń lekarza spożywaj od 3 do 5 posiłków w ciągu dnia). Unikaj słodyczy, węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym oraz nasyconych kwasów tłuszczowych.

2. Aby uniknąć nadwagi, a w konsekwencji otyłości, nie przekraczaj swojego dziennego zapotrzebowania kalorycznego.

3. Staraj się jeść jak najbardziej urozmaicone posiłki. Dbaj nie tylko o ilość, ale także o jakość spożywanych posiłków – zwróć uwagę na witaminy, składniki mineralne, wielonienasycone kwasy tłuszczowe, błonnik oraz inne dobroczynne składniki żywności.

Witajcie. Pamiętam jak ponad rok temu zaczynałem swoją przygodę z bieganiem. Życie pisze różne scenariusze tak było i w moim przypadku . Niestety bieganie zeszło na drugi plan .Wszystkie plany musiałem odłożyć. 20.05 2019 .Trafiam do szpitala w ciężkim stanie na Odział Wewnętrzny Z Kwasicą ketonowa jedno z groźnych powikłań cukrzycy. Budząc się usłyszałem : Jesteś chory, będziesz się kłuć do końca życia, czeka cię ból, cierpienie, igły w palec, igły w brzuch Dla mnie było to za dużo.Nie mogłem się pogodzić . Diametralnie wszystko się zmieniło dieta , cztery razy dziennie insulina myślałem idzie się załamać .Lecz to nie w moim stylu . Zacząłem szybko pogłębiać swoją wiedzę na temat Cukrzycy typu 1 .Któregoś dnia leżąc i czekając na obchód kolega wysłał mi artykuł o kolarzu torowym który również choruję na Cukrzycę typu 1 ale od wczesnych młodzieńczych lat .Po przeczytaniu tego artykułu dostałem impuls .Cukrzyca to nie koniec świata. To choroba, z którą można żyć, tylko trzeba się jej nauczyć, dobrze poznać swój organizm i jego reakcje. Nie ma gotowej recepty dla każdego – więc należy uzbroić się w cierpliwość, obserwować reakcje swojego organizmu, metodą prób i błędów wypracować swoje własne rozwiązania oraz sposoby radzenia sobie z wahaniami glikemii.Po 17 dniach spędzonych w szpitalu po kilkunastu dniach odpoczynku wznowiłem treningi .Przyznam szczerze to tak jak by wszystko zaczynać od nowa .I tak jest w moim przypadku stara kartka została wyrwana .A ja piszę nowy rozdział w swoim życiu .Na blogu oraz mojej stronie  będę zamieszczać swoje treningi , relacje z zawodów oraz różne ciekawe artykuły.

Przyczyna

Cukrzyca typu 1 stanowi ok. 10% wszystkich typów cukrzycy. Początek zachorowania zwykle przypada między 10., a 14. rokiem życia. Cukrzyca typu 1 dotyczy głównie dzieci i osób młodych (

Dziedziczenie

Cukrzyca typu 1 nie jest chorobą dziedziczną, jednak chorzy na cukrzycę typu 1 mają predyspozycję genetyczną do chorób z autoagresji i właśnie tę skłonność do autoagresji można dziedziczyć. Chory na cukrzycę typu 1 może zachorować na inne choroby z tej grupy, również osoby z innymi chorobami o charakterze autoimmunologicznym mogą zachorować na cukrzycę typu 1.

Objawy

Pierwsze objawy cukrzycy typu 1 u dzieci zwykle występują nagle, niekiedy pierwszymi dostrzeżonymi objawami może być kwasica i śpiączka ketonowa. Zwykle objawy cukrzycy typu 1 rozwijają się w ciągu kilku tygodni (4-12). Należą do nich: wzmożone pragnienie (wypijanie od kilku do kilkunastu litrów płynów na dobę), wielomocz, chudnięcie, senność, osłabienie, skłonność do infekcji. Brak produkcji insuliny przez trzustkę doprowadza do znacznego zwiększenia stężenia glukozy we krwi i zaburzeń metabolicznych określanych jako kwasica cukrzycowa. Podstawą rozpoznania cukrzycy jest zwiększone stężenie glukozy we krwi.

Leczenie

Celem leczenia cukrzycy jest uniknięcie wystąpienia ostrych i przewlekłych powikłań cukrzycy poprzez utrzymanie stężenia glukozy w zalecanych dla danej grupy chorych wartościach. odstawowym lekiem stosowanym w leczeniu chorych na cukrzycę typu 1 jest insuPlina. Chory ze świeżo rozpoznaną cukrzycą wymaga leczenia w warunkach szpitalnych. Początkowo podaje się insulinę w ciągłym wlewie dożylnym z zastosowaniem pompy zewnętrznej do podawania leków.

Badania okresowe

Każdy pacjent z rozpoznaną cukrzycą typu 1 powinien pozostawać w okresowej kontroli lekarza diabetologa, wizyty powinny odbywać się co 3-6 miesięcy. W trakcie wizyty lekarz koryguje terapię, rodzaj i dawki insuliny. Ponadto raz na rok lub gdy wartości glikemii nie są zadowalające, zaleca się oznaczenie 3-miesięcznego wskaźnika wyrównania cukrzycy - hemoglobiny glikowanej - HbA1c. Raz na rok należy przeprowadzić badanie okulistyczne i badanie w kierunku nefropatii cukrzycowej.

Akceptacja choroby

Choremu należy uświadomić, że leczenie insuliną będzie trwało do końca życia, ponieważ jego trzustka nie produkuje insuliny. Często bardzo trudno pacjentowi i jego najbliższym zaakceptować ten fakt. Czasem chory neguje istnienie choroby, nie mierzy stężenia glukozy, nie przyjmuje insuliny. Takie okresy buntu mogą spowodować bardzo szybki rozwój przewlekłych powikłań cukrzycy. W sytuacjach braku akceptacji choroby warto skorzystać z pomocy psychologa. Odpowiednia motywacja i spojrzenie na chorobę ułatwi leczenie i pozwoli zaakceptować chorobę. Cukrzyca typu 1 jest chorobą wymagającą dużej samodyscypliny od pacjenta, ale nie uniemożliwia mu normalnego życia.